We zijn de COVID-19-pandemie nog niet te boven of de volgende zoönose – vogelgriep – is alweer opgerukt. Het is tijd voor een omslag van vooral crisisbestrijding naar daadwerkelijke preventie, vinden de Dierencoalitie, IFAW, Stichting AAP, Stichting SPOTS en World Animal Protection. In aanloop naar het parlementaire debat over zoönosen op 24 februari, pleiten zij voor een integrale aanpak die aandacht heeft voor álle grondoorzaken van zoönose-overdracht, dus ook de handel in wilde dieren.

Vandaag overhandigen de dierenwelzijns- en natuurbeschermingsorganisaties hun actieplan ‘Van Social Distancing naar Wildlife Distancing’ en bijbehorende petitie, met 10.371 handtekeningen, aan de Tweede Kamercommissie voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV). De organisaties stellen in dit plan 15 maatregelen voor om de handel in wilde dieren en wilde dierproducten te beperken en zo het risico op zoönosen te verminderen. Het actieplan stelt niet alleen aanscherpingen van beleid en regelgeving voor, maar doet ook aanbevelingen voor verhoogde bewustwording en capaciteitsversterking voor betere opsporing en handhaving.

Diverse maatregelen uit het actieplan, dat vorig jaar werd gelanceerd, vonden weerklank in het onafhankelijke expertrapport ‘Zoönosen in het vizier’ dat afgelopen zomer verscheen. “We zijn heel blij dat een aantal aanbevelingen al actief worden opgepakt door het Ministerie. Zo wordt er gewerkt aan de afronding van de Positieflijst en zijn er een aantal toezeggingen gedaan om markten met wilde dieren beter te reguleren”, zegt David van Gennep van Stichting AAP. Tegelijkertijd ziet hij ook factoren die nog onderbelicht blijven. “We hebben bijvoorbeeld nog altijd geen zicht op de schaal waarop illegaal wilde dierenvlees (‘bushmeat’), dat gevaarlijke virussen en bacteriën kan bevatten, in Nederland wordt verhandeld en geconsumeerd.”

De organisaties onderstrepen dat álle vijftien gepresenteerde maatregelen belangrijk zijn voor een effectieve pandemie-preventie. Zo is er in het expertrapport nog weinig aandacht voor traditionele medicijnen. Hoewel het merendeel van traditionele medicijnen bestaat uit het gebruik van planten en behandelingen, worden in een gedeelte ervan wilde dieren verwerkt. Dit soort medicijnen vormen een aanzienlijk deel van de legale en illegale handel. “Het gebruik van wilde, bedreigde dieren in traditionele medicijnen kan de biodiversiteit schaden. De wereldwijd groeiende vraag leidt ook tot een grote (illegale) handel in wilde dieren. Dit alles brengt aanzienlijke zoönoserisico’s met zich mee. Wij hopen daarom dat er in de politiek meer aandacht komt voor dit onderwerp” zegt Dennis Vink van World Animal Protection.

De Ministeries van LNV en VWS beginnen vooruit te kijken naar een lange-termijnaanpak en pandemische paraatheid, zoals bleek uit de eerder deze maand verschenen kamerbrief over de COVID-19 aanpak. De dierenwelzijnsorganisaties dringen er op aan dat paraatheid zich richt op structurele preventie. Zij hopen dat er, zowel in het debat van aanstaande donderdag als daarna, voldoende aandacht is voor maatregelen die nieuwe pandemieën kunnen voorkomen, waaronder het terugdringen van de handel in wilde dieren. “We kunnen niet van crisis naar crisis blijven varen. Zooönose-gevaren zitten in een klein hoekje, dus het is belangrijk dat alle hoekjes worden afgedekt”, aldus Sabine Zwiers van IFAW.

Aankomende 16 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen. En dat is voor dieren enorm belangrijk. In gemeenten wonen namelijk katten, honden, kippen, koeien, vogels, hazen en nog veel meer andere dieren. Gezelschapsdieren, landbouwdieren en dieren in de natuur. Zelf kunnen zij niet stemmen, maar u kunt dat wel namens hen doen. Want het is een misverstand dat dierenwelzijn alleen geregeld wordt vanuit de landelijke politiek. Juist op gemeenteniveau is er veel mogelijk om dierenleed te voorkomen!

Welke stappen kunnen gemeenten dan zetten om dieren beter te beschermen? Te denken valt aan het schrijven van een dierenwelzijnsnota of het instellen van een wethouder dierenwelzijn. Daarnaast kunnen gemeenten inzetten op een meer plantaardige samenleving en zo een bijdrage leveren aan het verminderen van het aantal dieren in de veehouderij. Ook zijn gemeenten wettelijk verplicht zich voor te bereiden op mogelijke rampen en maar nog niet zoveel gemeenten hebben hierbij aandacht voor dieren in bijvoorbeeld evacuatieplannen. En wat te denken van de jacht of het verminderen van bont in het straatbeeld? Allemaal zaken waarin gemeenten een doorslaggevende rol kunnen spelen in het beter beschermen van dieren.

Nieuwsgierig geworden? Lees dan meer in de brochure die de Dierencoalitie vandaag heeft gepresenteerd en stem diervriendelijk op 16 maart. Namens de dieren bedankt!

Er waart een spook rond in Europa, het spook van een virus dat de gezondheid bedreigt. Je zou denken dat alle krachten zich hebben verenigd om dit virus uit te bannen, maar niets is minder waar. Nee, dit gaat niet over omikron, dit gaat over het vogelgriepvirus. Nog nooit was de vogelgriep zo alom tegenwoordig in Europa. De gevolgen zijn nu al groot, het gevaar voor een nieuwe pandemie ronduit beangstigend. We kunnen én moeten nu laten zien dat we geleerd hebben van de COVID-pandemie. En de nieuwe minister van landbouw, Henk Staghouwer, heeft de sleutel in handen voor een uitweg.

De huidige maatregelen, monitoren, ruimen van zieke én gezonde dieren, vervoersverboden en een ophokplicht, blijken niet afdoende. De controle is kwijt. Niet alleen zijn deze ingrepen niet effectief, ze zijn ook verre van ethisch verantwoord. Afgelopen week was het weer raak in Nederland, uit voorzorg  werden 225.000 dieren vergast. Het dierenleed, de financiële schade en de gevolgen voor boeren nemen duizelingwekkende proporties aan. Hoewel vogelgriep van vogels op mensen kan overgaan, is het risico voor mensen nu nog laag. De vrees voor gevaarlijke mutaties groeit echter; ook bij corona sloeg het virus van dieren op mensen over en muteerde het veelvuldig tot ziekmakende of minder ziekmakende varianten. Vogelgriep is al vaker van dier op mens overgesprongen. Er zijn al mensen aan overleden. Als het virus ‘leert’ van mens op mens over te slaan, dan is de ramp niet te overzien. Al jaren merken experts vogelgriep aan als voorname kandidaat om de volgende pandemie te veroorzaken. Dankzij COVID hebben we een voorproefje gekregen van wat dat kan betekenen.

Wat te doen?  Een verbod op pluimveehouderijen in waterrijke gebieden zou helpen, omdat vooral wilde watervogels vogelvirussen bij zich dragen en daar de kans op overdracht het grootst is. Maar het virus grijpt ook op andere plekken om zich heen. Daarom moeten we zo snel als mogelijk overgaan op vaccinatie. Als COVID iets geleerd heeft, is dat als de politieke wil er is, vaccins snel kunnen worden ontwikkeld en ingezet. Tot nu toe ontbrak deze politieke wil omwille van de export naar landen die vlees en eieren van gevaccineerde dieren weigeren. Economie ging boven alles. Maar de wal keert nu het schip. Onlangs toonde ook land- en tuinbouworganisatie LTO zich een voorstander van vaccinatie.

Maar, net als vaccinaties geen volledige oplossing voor corona bieden, doen ze dat evenmin voor vogelgriep. Er is dus meer nodig: een andere manier en schaal van pluimveeproductie. Duidelijk is dat stallen met tienduizenden genetisch identieke dieren opeengedrukt, een speeltuin zijn voor een virus dat daarin kan opvlammen en muteren. Dat zagen we recent ook met het coronavirus, toen miljoenen nertsen zijn vergast. Duidelijk is ook dat het een illusie is te denken dat dit soort stallen hermetisch van de buitenwereld zijn af te sluiten. Onderzoek uit 2018 laat zien dat 37 van de 39 hoog-pathogene vogelgriepvirussen de industriële pluimveehouderij als bron hebben.[1]

We zullen de manier waarop pluimvee wordt ‘geproduceerd’, drastisch moeten herzien. Door kleinschaliger kippen te houden – minder dieren, minder bedrijven en minder dicht op elkaar – door omstandigheden te scheppen waardoor de weerbaarheid van de dieren groter is, door een groter welzijn, door een grotere genetische diversiteit en met oog voor de ecologische relaties met het landschap waarin de pluimveehouderij is ingebed. En ja, dat betekent ook het verkleinen van de consumptie van kippenvlees en eieren. Daarmee is het directe probleem van nu niet opgelost, maar kunnen in de toekomst impact en risico’s sterk worden beperkt. Dat vergt veel, maar de enorme ontwrichting van COVID laat zien dat het de moeite waard is, het is letterlijk van levensbelang.

En nu is het moment. De nieuwe minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft al de opdracht om, samen met de nieuwe minister voor Natuur en Stikstof, de Nederlandse landbouw drastisch te hervormen. Dat is nodig om aan regels te voldoen over stikstof en waterkwaliteit. En om te voldoen aan de Europese doelstelling om in 2030 een kwart van de landbouw biologisch te krijgen (nu nog slechts 4%). En zo zijn er meer goede redenen voor hervorming, waaronder het verbeteren van dierenwelzijn. Waar de minister echter voor zal moeten waken is om al die problemen te beschouwen als geïsoleerde pijnpunten waarop slechts pleisters geplakt hoeven te worden om vervolgens door te kunnen gaan met business as usual. Een luchtwasser in de stal tegen stikstof, een middeltje in het koeienvoer tegen methaan, een ophokplicht tegen vogelgriep. De problemen waar de minister zich voor gesteld ziet, hangen echter nauw met elkaar samen en kunnen alleen in samenhang – op systeemniveau – tot een echte oplossing worden gebracht. Dat geldt ook voor de vogelgriep. Aan minister Staghouwer de taak daadkrachtig de transitie ter hand te nemen om de productie en consumptie van voedsel te transformeren tot een systeem dat de gezondheid en het welzijn van mens én dier bevordert in plaats van in de waagschaal stelt.

Afzender: Dirk-Jan Verdonk van World Animal Protection en de Dierencoalitie, waaronder Stichting Wakker Dier, Eyes on Animals, Varkens in Nood, Dier&Recht, Stichting Vier Voeters en Compassion in World Farming Nederland

https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/opinie-het-vogelgriepvirus-waart-rond-en-nee-dat-stopt-niet-bij-het-pluimvee~bc758b294/?utm_campaign=shared_earned&utm_medium=social&utm_source=copylink

[1] Onderzoek: https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fvets.2018.00084/full

I love fish, …on my plate, or even better, in my mouth! But that’s as far as the love goes. Besides that they are quite stupid, have a one-second memory and they certainly do not feel pain. The struggling you see when they are caught are just reflexes. There is nothing more to them! Or is there?

Yes, there is! Fish are not that simple actually. Therefore, I want to share my main objections against eating fish. For the sake of illustration, I will mainly focus on salmon. 

Nathalie de Ridder

Figure 1. A salmon with sea lice. From Salmon & Trout Conservation Scotland (2019) [10].

Figure 2. Fish suffocating. From Compassion in World Farming, n.d. [6].

Kippen moeten kunnen scharrelen, varkens wroeten en koeien grazen. Dat is simpel gezegd de strekking van een recent aangenomen amendement op de Wet Dieren[1]. Daarover is nogal wat commotie de afgelopen dagen. Commotie die vooral zijn oorsprong vindt in de vleeslobby. Deze krachtige lobby probeert huisdiereigenaren achter hun karretje te spannen: ze roept spookbeelden op dat de politie massaal uitrukt voor een hond aan de lijn of een poes die niet naar buiten mag. Maar feitelijk richt de wetswijziging zich op de uitwassen van de vee-industrie. Het amendement spreekt over ‘houderijsystemen’. Daarin moet een dier weer dier kunnen zijn. Dat is een uitgangspunt waarin de meeste mensen zich kunnen vinden. Zo ook de politiek.

Meerdere kabinetten beloofden al dat dieren in de veehouderij hun natuurlijke gedrag moeten kunnen uitvoeren. Sterker nog, zij deden concrete toezeggingen. Zo beloofde het tweede paarse kabinet Kok in 2002[2]:  “Binnen 10 tot 20 jaar moet de veehouderij … zijn omgebogen in de richting van het perspectief van het soorteigen gedrag. Het houderijsysteem is daarbij aangepast aan het dier in plaats van het dier aan het houderijsysteem.” Ook het kabinet Balkenende (IV) beloofde[3] dat in 2022 het perspectief van dieren leidend zou zijn in de veehouderij; dat dieren hun natuurlijk gedrag moeten kunnen vertonen met ruimte en daglicht; en een einde aan ingrepen als het amputeren van biggenstaartjes. Van D66, ChristenUnie en PvdA tot VVD en CDA; kabinetten samengesteld uit deze partijen deden allen duidelijke toezeggingen.

Feitelijk is dit ook al meer dan een decennium de intentie van de wet. Diverse zogeheten ‘open normen’ geven dieren in de vee-industrie het recht om hun natuurlijk gedrag te kunnen vertonen; om voer te krijgen waarvan ze gezond blijven; en om gevrijwaard te blijven van pijn, angst en stress. Vaak bevatten deze open normen echter een uitzonderingsclausule: voor zover in redelijkheid kan worden verlangd.

En daar gaat het mis. Want wat u en ik redelijk vinden, is iets anders dan wat men in de vee-industrie als redelijk beschouwt. Daar worden zonder verdoving biggenstaartjes afgesneden, omdat biggen in krappe hokken anders uit frustratie in elkaars staart bijten. En worden plofkip-ouderdieren – die zijn gefokt op extreme vraatzucht – op een hongerdieet gezet, omdat ze zich anders zouden doodeten.

In deze spagaat van meningen tussen sector en maatschappij, zou de NVWA de grens moeten trekken. Maar over het disfunctioneren van de NVWA zijn afgelopen jaren al meer rapporten verschenen dan dat er veehouders zijn beboet op deze open normen. De NVWA laat haar oren te veel hangen naar de sterke landbouwlobby. De open normen geven zo slechts schijnzekerheid voor dieren.

Logisch dus dat de Tweede Kamer in meerderheid de wet wil verduidelijken. Dat een dier niet past in een kiloknaller-stalsysteem ingericht op goedkope vleesproductie, mag geen reden meer zijn om dat dier pijn en letsel te veroorzaken. Eindelijk moeten stallen worden aangepast aan de behoeften van het dier, in plaats van andersom. Precies zoals het afgelopen twintig jaar geleden meermaals en van links tot rechts is bepleit en beloofd. De Eerste Kamer nam dit amendement van de Partij voor de Dieren dan ook uitzonderlijk ééndrachtig unaniem over.

Begin juni gaf minister Schouten bij het parlementaire vragenuurtje[4] aan dat ze vóór het zomerreces zal terugkomen naar de Kamer met haar analyse over de uitvoering van het amendement en de consequenties voor de handhaving ervan. Daarbij kan ze geschiedenis schrijven. Want als de uitvoering in lijn is met het amendement, dan kunnen jaarlijks pakweg 600 miljoen dieren een fatsoenlijkere huisvesting en verzorging krijgen. Het zou echt een keerpunt kunnen zijn. Het zou de kroon op het werk kunnen worden van een minister die vanaf haar start forse ambities uitsprak over een omslag naar kringlooplandbouw. Ze rende afgelopen vier jaar echter van (stikstof)crisis naar (NVWA)crisis. Daarbij leek ze haar hoofdambitie te hebben achtergelaten. Dat is niet uniek. Landbouwministers lopen al tijdenlang achter de feiten aan rond de vele dilemma’s in de intensieve veehouderij.

Ondergetekende organisaties vragen daarom om een ambitieuze uitvoering en handhaving van het amendement. We begrijpen dat hiermee niet alles op de rekening van de boer kan komen te liggen. Individuele boeren zijn niet de schuldige in dit probleem. De minister kennende, vertrouwen we erop dat haar plan dan ook rekening zal houden met hun belangen. Maar dit probleem vergt meer dan muizenstapjes. Daarmee is niemand iets opgeschoten de afgelopen decennia. Het vergt een fundamentele aanpak, zoals ook de SER deze week weer concludeerde[5]. Meer gewroet en gescharrel graag in de Nederlandse polders.

Ir. Sjoerd van de Wouw, juridisch campaigner Stichting Wakker Dier, bioloog/etholoog

Mede namens de organisaties van de Dierencoalitie, de Caring Vets en de
Caring Farmers

[1] https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/amendementen/detail?id=2021Z06696&did=2021D14825

[2] https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j4nvgs5kjg27kof_j9vvij5epmj1ey0/vi3akfpnl1zr/f=/kst60500.pdf pg 3

[3] https://edepot.wur.nl/118502 pg 10-11

[4] https://www.npostart.nl/nos-het-vragenuurtje/01-06-2021/POW_05040114 Vanaf minuut 40

[5] https://www.ser.nl/nl/Publicaties/toekomstperspectieven-landbouw

Maandag 1 maart kopte het AD: ‘fors meer mensen besmet met papegaaienziekte’. De afgelopen maanden werden 66 Nederlanders besmet door een uitbraak van de papegaaienziekte. Allen werden opgenomen in het ziekenhuis, één persoon overleed. Opnieuw een zoönose, net als COVID-19, afkomstig van vogels ditmaal.

Bij deze uitbraak werden veel gevallen in het oosten van het land geconstateerd. Het RIVM dacht aan de grootste Europese vogelmarkt in Zwolle als bron van de besmettingen, zeker weten doet men het niet. Die gedachte is niet vreemd. Vogelshows en beurzen zijn de grootste bronnen van besmetting en er wordt al jaren voor gewaarschuwd. Markten met wilde dieren, zoals de vogelmarkt in Zwolle, brengen altijd risico’s met zich mee voor de volksgezondheid. Daarnaast is het er treurig gesteld met het dierenwelzijn en is er rond de markten veel illegale handel in bedreigde diersoorten.

Het langdurige transport vanuit heel Europa, de manier waarop de wilde dieren worden tentoongesteld en de interactie met mensen zorgen voor veel stress bij de dieren. Een dier onder stress wordt sneller ziek en verspreidt eerder ziekteverwekkers. We kunnen dus beter voorkomen dan genezen en dat betekent het sluiten van risicovolle markten. Niet alleen in andere werelddelen, maar ook in Nederland.

Misschien denk je: ‘waarom zoveel heisa als er máár 66 mensen besmet zijn met de papegaaienziekte in die paar maanden tijd? Maar het aantal besmettingen stijgt volgens de jaarlijkse RIVM-statistieken, terwijl de meeste gevallen niet worden gemeld en er onvoldoende op wordt getest. Je kan er chronische longklachten van krijgen, op de IC belanden, of sterven, zoals bij deze uitbraak. Waarom willen we deze risico’s nog lopen? Hoeveel kost dit de gezondheidszorg en is dit mensenlevens waard?

Met ons actieplan ‘van social naar wildlife distancing’ geven we een aanzet om het risico van een volgende pandemie daadwerkelijk te verkleinen door mens, dier en biodiversiteit beter te beschermen. Het sluiten van wilde dierenmarkten is één van de voorgestelde maatregelen.

Betrokken organisaties van de Dierencoalitie; World Animal Protection Nederland, IFAW Nederland, Stichting AAP, en Stichting SPOTS.

https://www.ad.nl/opinie/we-hebben-nu-toch-wel-geleerd-verbied-markten-met-wilde-dieren~a2aa158a/

Dierencoalitie helpt dierenvrienden met www.wieisjouwdierenkandidaat.nl

DEN HAAG – In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen slaan de dierenorganisaties van de Dierencoalitie de handen ineen. Omdat dierenwelzijn voor miljoenen kiezers onderbelicht blijft in de bestaande kieswijzers, wordt vandaag een handige keuzehulp gelanceerd op wieisjouwdierenkandidaat.nl. Met dit initiatief hoopt de Dierencoalitie zoveel mogelijk diervriendelijke politici in de Tweede Kamer te krijgen.

Alle kandidaat-Kamerleden konden hun steun uitspreken voor veertien diervriendelijke stellingen. Online geeft de kiezer aan welke stellingen voor hem of haar belangrijk zijn, waarna de beste dierenkandidaten naar voren komen.

Verschillende kandidaten van Partij voor de Dieren, D66, GroenLinks, PvdA, ChristenUnie, 50Plus, SGP, SP en JA21 hebben hun steun uitgesproken voor een deel van de stellingen. Denk hierbij aan stellingen als: ‘het afschaffen van het houden van dieren in kooien in de veehouderij’, ‘het stoppen van de plezierjacht’ of ‘het verbeteren van het toezicht en handhaving op dierenwelzijn door meer budget en capaciteit’. De Dierencoalitie is blij met het resultaat: ‘De brede steun voor de stellingen is hoopvol en toont dat kandidaat-Kamerleden de noodzaak zien voor meer en betere bescherming van dieren.’

Geen dierenkandidaat bij VVD en CDA
Helaas ontbreekt daarentegen stellingname van CDA, VVD, PVV, Forum voor Democratie en Denk. Volgens de Dierencoalitie is het teleurstellend dat er binnen grote partijen als het VVD of CDA geen kandidaat is die zich voor dierenwelzijn wil uitspreken. De steun van deze partijen is hard nodig om significante stappen op het gebied van dierenwelzijn te zetten. Zonder deze steun is het de vraag of er op termijn voldoende zal veranderen. Bij andere potentiële regeringspartijen wordt die ontwikkeling wel gezien; een betere bescherming van dieren maakt steeds nadrukkelijker onderdeel uit van de politieke speerpunten.

Wat Nederland kan doen om niet het volgende Wuhan te zijn

10 februari 2021

Voor virologen staat het vast; COVID-19 gaat opgevolgd worden door een nieuwe virusuitbraak. Het terugdringen van de handel in en exploitatie van wilde dieren en een betere bescherming van de biodiversiteit zijn de meest effectieve manieren om de volksgezondheid in de toekomst te beschermen. Dieren,- en natuurorganisaties International Fund for Animal Welfare (IFAW), Stichting AAP, World Animal Protection en SPOTS, publiceren vandaag een actieplan: ‘Van social naar wildlife distancing’ waarmee Nederland kan bijdragen aan het voorkomen van de volgende pandemie. Deze zouden hoog op de agenda van een nieuwe regering moeten staan.   De organisaties hopen dat het volgende kabinet dit maatregelenpakket ter harte neemt in het belang van de volksgezondheid. De huidige pandemie bestrijden is een ding, alle mogelijke maatregelen treffen om een volgende te voorkomen is een niet minder urgente opdracht van de politiek.

De meeste mensen zijn zich er niet van bewust dat een nieuwe virusuitbraak kan ontstaan in Nederland of in de EU. Toch vormt de manier waarop we hier met dieren en natuur omgaan een reëel risico. Het maakt het des te belangrijker dat de politiek  preventief beleid gaat voeren en zich daar nationaal en internationaal voor in gaat zetten.

Een greep uit de risicofactoren die een volgende pandemie mogelijk maken:

In Nederland kunnen particulieren gewoon vleermuizen kopen, ondanks de kans dat ze ziekteverwekkers bij zich dragen. Het gebeurt op grote dierenbeurzen waarbij poolvosjes gestapeld staan op reptielen en vleermuizen. De slechte omstandigheden op de beurzen, het lange transport en de directe omgang met mensen zorgen voor veel stress bij de dieren. Dit verhoogt de risico’s op zoönosen. Daarom roepen de organisaties in hun manifest op om risicovolle exotische dierenmarkten te sluiten. Niet alleen in het buitenland maar ook in Nederland.

Steppezebra’s, rode reuzenkangoeroes of alligators als huisdier? Het kan in Nederland.

Van alle zoönosen die wereldwijd bekend zijn, wordt zo’n 75% overgedragen door vleermuizen, knaagdieren en primaten. In Nederland is het houden van primaten als huisdier verboden, maar vleermuis- en knaagdiersoorten zijn, net als talloze andere exotische diersoorten, nog steeds toegestaan. Ook moeten we niet vergeten wat er zich net buiten onze landsgrenzen afspeelt, als gevolg van het gebrek aan eenduidige EU-regelgeving.  Zo is het in diverse EU-landen, waaronder in Frankrijk en delen van Duitsland, bijvoorbeeld legaal om allerlei apensoorten en grote katachtigen als huisdier te hebben. Daarom is het van belang dat er eindelijk een Positieflijst voor huis- en hobbydieren komt. Niet alleen in Nederland maar ook in de EU.

Nederland belangrijke in- en doorvoerhaven van Illegale handel  

De handel in wilde dieren is een miljarden business en is daarmee aantrekkelijk voor criminele organisaties. Nederland is een belangrijke in – en doorvoerhaven met Schiphol en Rotterdam binnen de EU. Dit schept de verplichting om meer capaciteit in te zetten voor het opsporen van illegale handel en wildlife criminelen te bestraffen. Illegale handelaren komen er nu vaak vanaf met een lage boete, waarna ze hun handel weer kunnen hervatten.

Van knuffeldier tot medicinale tonic

Met een leeuwenwelp op de foto; het staat op menig bucketlist. Veel mensen zijn zich er niet van bewust dat door dit contact zoönosen kunnen worden overgedragen. Ook weten ze niet dat het schattige welpje eenmaal volwassen naar een leeuwen-slachthuis gaat. Hier wordt het gedood en gevild. Het skelet gaat vervolgens naar Azië om te worden verwerkt in traditionele medicijnen. Onder deze legale handel gaat een grote illegale handel schuil. Daarom roepen organisaties de politiek op zich hard te maken dat wilde dieren niet langer gebruikt kunnen worden in traditionele medicijnen.

Geachte woordvoerders van de commissie Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit,

Gisteren heeft minister Schouten bekend gemaakt dat zij de besmette Brabantse nertsenfokkerijen gaat ruimen. De Dierencoalitie roept u op de minister te verzoeken om de wetenschappelijke inzichten[1] toe te passen bij het ruimen, zodat het optreden van ernstig ongerief vermeden wordt.

De minister geeft in haar brief aan dat het OMT-Z onzekere factoren en potentiele risico’s signaleert bij het SARS-COV-2 virus onder nertsen, en geeft hierbij aan dat ruimen een effectieve maatregel is in de bescherming van de volksgezondheid. Een deel van het BAO-Z adviseert om niet-besmette bedrijven preventief te ruimen. De minister geeft aan dat zij op basis van de Gezondheids- en Welzijnswet door dieren hier echter geen juridische bevoegdheid voor heeft. De Dierencoalitie concludeert hieruit dat nertsenfokkerijen, besmet of niet-besmet een potentieel risico vormen voor de volksgezondheid.

In het licht van de conclusies en adviezen van het OMT-Z en BAO-Z vindt de Dierencoalitie het onbegrijpelijk dat de minister de nertsenfokkers van besmette bedrijven de mogelijkheid geeft om hun stallen na de ruiming opnieuw te vullen. Zowel op basis van de volksgezondheid, dierenwelzijn en ethische redenen achten wij dit onverantwoord.

Nederland heeft al besloten om per 1 januari 2024 het fokken van nertsen voor bont te  verbieden. Het fokken van dieren louter voor bont is na jarenlange inzet van Bont voor Dieren door de Nederlandse politiek in 2012 onaanvaardbaar bevonden.

Nu blijkt dat de nertsenfokkerijen tevens een risico vormen voor volksgezondheid door de besmetting van het SARS-COV-2 virus van nerts op mens. De Dierencoalitie kan zich volledig vinden in de oproep van Bont voor Dieren en Animal Rights om de gehele sector vroegtijdig te sluiten. Indien dit juridisch niet mogelijk mocht blijken, dan dienen in ieder geval de geruimde bedrijven verplicht definitief dicht te gaan.

Met deze brief verzoekt de Dierencoalitie u de minister dringend op te roepen het mogelijk te maken om de geruimde bedrijven permanent te sluiten.

Met vriendelijke groet,

De organisaties van de Dierencoalitie

[1] https://biotechnischevereniging.nl/f/editor/2005_44-2_Methoden_van_doden_van_dieren_tijdens_ziekte-uitbraak_en_daarmee_verbonden_welzijnsaspe.pdf